#نکته اشتباه در صورت یا کاربرد فعل

#می‌باشد #است

به‌کارگیری «می‌باشد» به‌جای «است» البته غلط نیست؛ زیرا در شعر و نثر بزرگان فارسی نمونه دارد:
بعضی را در اوّل عمر، مال و جاه می‌باشد و در آخر عمر، مال و جاه نمی‌باشد. (کتاب الانسان‌الکامل، ۲۰۸)
با این همه به دو دلیل بهتر است که از استعمال «می‌باشد» به‌جای «است» خودداری شود:
اولاً «می‌باشد» و دیگر صیغه‌های باشیدن در گفتارِ عادی مردم رایج نیست و البته زبانِ نوشتار، خّاصه در مواردی که با مصطلحات علمی و فنّی و مفاهیم تخیّلی و استعاری سروکار ندارد، هرچه به زبان روزمره نزدیک‌تر باشد، بهتر است.
(یکی از وظایف اهل قلم این است که فاصلهٔ بین زبان گفتار و نوشتار را تا جایی که به دقایق و ظرایف اندیشه لطمه نزند، کمتر کنند).
ثانیاً «می‌باشد»، به‌عنوانِ فعل اسنادی، هیچ فرقی با «است» ندارد و بنابراین نیازی نیست جانشین آن شود، مگر برای احتراز از تکرار، ولی تکرار فعل را لزوماً نباید از عیوب نگارش دانست.
وانگهی چه لزومی است، مثلاً به‌جای این جمله: «خانهٔ من در کوچهٔ هفدهم است.»، بگوییم: «خانه‌ٔ من در کوچهٔ هفدهم می‌باشد»؟